کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



مدح و شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام

شاعر : داریوش جعفری     نوع شعر : مدح و مرثیه     وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن     قالب شعر : غزل    

تـا به مـیـدان نـعـرۀ الله اکـبـر می‌کـشیـد           بر سرش خیل ملایک بی‌عدد پر می‌کشید

لرزه بر پیر و جوانان حرامی می‌نشست           تا که فریاد رجز با سبک حیدر می‌کشید


ایـنطرف جانم علی می‌گـفت شاه کـربلا           آنطرف با هر یکی جام بلا سر می‌کشید

می‌کشید او هر بلا را بهر باب خویش؟ نه           هرچه میدید آن جوان بر امر رهبر می‌کشید

تا که شد نقش زمین آن شیر مرد حیدری           هر خسی بر پیکرش نقشی به خنجر می‌کشید

دشمنـش هم می‌کشید از او چنان نقـاشها           لیک هر سو بر زمین عضوی ز پیکر می‌کشید

هرچه جاری گشت خون از او به خاک کربلا           نقشی از پیغمبر و زهرا و حیدر می‌کشید

هریکی از عضو او میگفت بابا العطش           اسـتخـوان سیـنـه دادِ آه مـادر می‌کـشـیـد

: امتیاز

سبک های سقائی شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام

شاعر : صابر، فرخ، مسکین، مجرد، رنگچان، زارعی نوع شعر : ذکر سقائی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک ۱                                   

عـــلــیِّ اکــــبـــرِ مــــن            تــو مــاهِ انــورِ مـن (۲)

گل احمر، شدی پرپر، به من بنگر، دراین صحرایِ پر غـم


زنـد آذر، به دل آخـر، غـمـت دیـگـر، بـه انـدوهِ دمـادم (۲)

************** بند دوّم **************

عــــزیـــزِ جــانِ بـــابــا            شـدی تـو اربـا ًاربـا (۲)

پس از تو چون، کنم اکنون؟ در این هامون، به آه و رنج و ماتم

زِ جور دون، شدم محزون، به غم مقرون، که من داغ تو دیدم (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

*****************************************

پخش سبک ۳                                (به سبک: دل تو را من اگر شکستم)

سـتــارۀ روشـنــم عـلـی جــان            شـکـوفـۀ گـلـشـنـم عـلـی جـان

غمین ز داغت، منم علی جان            در این بیابان، ز جور عدوان

************* بند دوّم *************

به خاک و خون با جمال گلگون            بـرابـر من، چـو دُرّ مـکـنـون

فـتـاده ­ای چـون به لُجّـۀ خـون            ز کـیـنـۀ دشـمـنـم عـلـی جـان

**شعر از: محمد مسکین**

*****************************************

پخش سبک ۴                        (به سبک: کنار علقمه محشر به پا شد)

شـتـابـان آمدم من سوی مـیـدان            که شاید زنده ات بینم علی جان

بـبـیـنـم بـار دیگـر چـشم بـازت            تکـلــم کـردنت، ای مـاه تـابـان

بـگــو یـکـبـار دیـگــر            قـسـم بر جـان حـیـدر

مــرا بــابـا صــدا کـن            تـو ای شـبــه پـیـمـبـر

تو رحمی کن به حالـم، یـاس پرپر

*********** بند دوّم ***********

زجا خیز و ببـین قـلـبم شکـسته            دلـم از داغ تو در خـون نـشسته

توان رفـته ز پـاهـایم عـلی جان            نگر چون رشته صبرم گـسسته

بـــه روی زانـــوانـــم            و بــا حـــدّ تـــوانــــم

رســانــدم بـا مـشـقـت            کــنـارت ای جــوانــم

تن بـی جـانـم ای روح و روانـم

*********** بند سوّم ***********

چـگـونــه اربـاً اربـایـت بـبـیـنـم            چسان گل بوسه از رویت بچینم

نـمـانـده جـای سـالـم در رخ تـو            شکـستـی قـامـتـم، ای نـازنـیـنـم

ببـین عـمـه عـلی جان            دوان آمـد بـه مـیـدان

دعــا کـن تـا زداغـت            مـبــادا او دهــد جـان

خودت خیز و ز میدانـش بگردان

*********** بند چهارم***********

عـلیّ اکبـر ای شـبـه پــیـمـبـــر!            توئی گشتی چنین خونین و پرپر؟

بگـو بابـا چه کـردنـد با تن تـو؟            چنین غرق به خونی، پور کوثر؟

امـیــدم، ای عــزیــزم            چـسان اشـکـی نریـزم

مــدد از کـه بگـیــرم؟            که از جــایـم بـخـیـزم

بود داغت عـلی جـان رستـخـیـزم

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۵                                    ( به سبک: قـاسـم ای، گـلِ زهـرا)

اکــبــرم، گــل لــیـلا، شـبــیــه طـاهـا (۲)

که در این هامون، تو به خاک خون، ز جفای دون، شدی ارباً اربا (۲)

*********** بند دوّم ***********

بـنگـرم، چـسان بـابـا، مـیـان خـون‌هـا (۲)

چو شدی پرپر، پسرم اکبر، خاک غم بر سر، بی تو بر این دنیا (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۶                                   (به سبک: حر عبدم، جانثار تو)

اکـبرم ای، شبه مصطفی (۲)              ای پـیـمــبـر، دشـت کــربـلا

از جـفـای اشـقـیا ** گـشـته ای چـنـین چـرا ** ارباً اربا، ارباً اربا (۲)

************* بند دوّم *************

چون برم من، سمت خـیمه ها              پـاره پــاره، پــیــکـر تـو را

جا نشد به یک عـبا ** کرده دشـمنت تو را ** ارباً اربا، ارباً اربا (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۷                            (به سبک: با وفا عـلمدار لـشکرم)

اکبرِ من ای، شـبهِ مـصـطـفی            نـوگـلِ  گـلـسـتـانِ مــرتـضـی

تـو آیـا عــلـی اکــبـرِ مــنــی؟            که غلطان به خون در برِ منی

************* بند دوّم *************

شـد خـزان ، بـهـارِ جـوانـیـت            حیـف از این رخِ، ارغـوانیت

هــمــانـا گُــلِ احــمــر مــنــی            که غلطان به خون در برِ منی

**شعر از: صابرهمدانی**

*****************************************

پخش سبک ۹                         (به سبک: عباسم ای تو آب آور من)

اکبرم ای شمعِ محفلِ من، نور دل من (۲)           زد غمت آتش بر حاصل من، ای نوگل من

لالــۀ پــرپـــر، مـی‌زنــد آذر، مــرگ تـو بــر جــگــرم

ای عـلی اکـبر، خـم گـشتـه دیگـر، از داغ تو کـمرم (۲)

*************** بند دوّم ***************

رفتی از دستم ای راحتِ جان، ای تازه جوان (۲)           بابا تنها ماند ای روح و روان، بی‌تاب و توان

مـی‌گـویـد خواهر، بـا دیـدۀ تـر، نــورِ چــشـمـم پــسـرم

ای عـلی اکـبر، خـم گـشتـه دیگـر، از داغ تو کـمرم (۲)

** شعر از: مجرد همدانی **

*****************************************

پخش سبک ۱۱                                (به سبک: ای ابالـفـضل، ای برادر)

اکــبـر مـن، ای جـوانـم (۲)            از غــم تــو، قـــد کــمــانــم

از چه چنین غرق بخون در همه میدان            پیکـر تو گشته چو صد پاره علی جان

*********** بند دوّم ***********

ای تـوانـم، نـی تــوانـم (۲)            جــسـم تـو خـیــمـه رسـانـم

پس طلـبـم یاری عـلی جان ز جـوانان            تـا بـبـرم سـوی حـرم پـارۀ قـرآن (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۱۲                        ( به سبک: یا ابوفاضل، ساقیِ طفلان)

ای عــلـی اکـبـر، ای گــل لـیـلا(۲)            چـون روی مـیدان زین غم عـظمی

شـده از افـغــان خـیــمـه‌هـا غـوغـا            بــا فــراق تــو چـه کــنــد بــابـا(۲)

*********** بند دوّم ***********

چـون عــلـی فــرق تـو شـده دو تــا            در تـمـام دشت مـانـده است بـر جـا

آیــــه‌ای از ســـــورۀ تـــو جـــانـــا            چـه کــنم اکـبر، شـد اربـاً اربـا (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۱۳                              (به سبک: ای غـنچۀ احمر، آخر)

« ای شـبـه پــیــغــمـبـر، اکــبــر            هستی چنان حـیدر، محـشر» (۲)

آهـسـته تـر تا که این پـدر، یـک بـار دگـر

بـیـنـد تـو را اکــبـر، در ایـن دم آخــر (۲)

*********** بند دوّم ***********

« یک دم بـیـا خـواهـر، بـنـگـر            بـر هـسـتی ام آذر، یـکـسر»(۲)

اینسان که صد پاره‌ای پسر، چون کشم به بر

جــسـم تـو را اکــبـر، ای زادۀ کــوثـر (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۱۶                         (به سبک: شهِ دیـن به هـمرهِ یاوران)

شــده‌ام بـه داغ تـو مـبـتـلا (۲)            غــم تــو فــکــنـده زِ پــا مــرا

بـکــشــد عــدوی تــو را خــدا            که چسان به خیمه تو را برم(۲)

********** بند دوّم *********

رخ مـاه تو شده لالـه‌گـون (۲)            بــگــشـای دیــدۀ پــر زِ خــون

زِ دلــم نــمــا غــم دل بـــرون            عـلـی اکـبـرم علی اکـبـرم (۲)

**شعر از: مرحوم فرخ**

*****************************************

پخش سبک ۱۸                     (به سبک: قاسممُ من یادگار مجتبایم)

اکــبــرم (۲)

رفــتـی تـو ای آرامِ جــانـم            بردی زِ تَن تاب و توانم (۲)

آه، بعد از تو ای سروِ روانم            دیگر زِ غـم زنده نمانم (۲)

جانِ پـدر، « عـلـیِّ اکـبـرم عـلی جان » (۲)

********** بند دوّم *********

اکــبــرم (۲)

بهـارِ عـمـرِ تـو خـزان شـد            قـدم زِ داغِ تو کمان شد (۲)

آه، جسمِ تو ای رعنا جوانم            چگـونه تا خیمه رسانم (۲)

جانِ پـدر، « عـلـیِّ اکـبـرم عـلی جان » (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

*****************************************

پخش سبک۲۰                              

ای شـِبـهِ رویِ طاها (۲)            ای گــلــعــذارِ زهــــــرا

از تیــغِ کــیــنِ اعدا (۲)            گـشــتـی تـو اِربــاً اِربــا

«چون گـل، شدی پـرپر            جـانـم، عـلـی اکبر(۲)»

********** بند دوّم *********

ای یــادگــارِ لــیــلا (۲)            رفــتــی زِ دسـتِ بـــابــا

به خـیـمـه‌ها رسـانم (۲)            چـگـونــه پیــکــرت را؟

«خـیـز و به من بـنـگـر            جـانـم، عـلـی اکبر(۲)»

**شعر از: محمد رنگچیان**

********************************************

پخش سبک ۲۱                        ( به سبک یا عمی العباس )

اکـبر به مـیدان می رود، با اذن بابا(۲)            در خـیـمه‌ها غوغا به پا، گـشته واویلا

شــبــه پــیــمــبــر را            ثـــانــی حـــیـــدر را

دشـمـن دیـن از جـفـا            بی سـر کـند بی حیا(۲)

*********** بند دوّم ***********

برخیز و بین از داغ تو رفـته توانم (۲)            بعد از از تو ای سرو رشیدم در خزانم

شـرمــنـده شـد بــابــا            لب تـشـنه در صحرا

شـدی تـو اربـاً اربــا            در راه دیــن خــــــدا

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۲۳                         ( به بک: دو جانـباز نازنـین)

ای اکـبـر مه جـبـیـن، بـی­قـریـن، تـو شبه پـیـغــمـبری (۲)

از چه در این سرزمـین؟ نازنـین، هـمچو لالـه پرپری (۲)

********** بند دوّم *********

بـنـگـر بـابـایت حـزین، دل غـمیـن، یـادگـار حـیـدری (۲)

گـشـتی تو نـقـش زمـین، ایـنچـنـین، آیـا عـلـی اکـبری (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

*****************************************

پخش سبک ۲۹                                   ( به سبک: دو عزیزنازنـین)

شـد عـلـی اکـبـرم (۲)            غـرق خــون بـرابـرم

جــسـم پــاره پـاره‌اش            من چگونه بنگـرم (۲)

«داغـت ای علی نگر            قـاتـلـم شـود دگر»(۲)

********** بند دوّم *********

ای عـزیـز داورم (۲)            ای چـنــان پـیــمـبـرم

خـیز و بین به قـتـلگه            آمده چو خـواهـرم (۲)

«داغـت ای علی نگر            قـاتـلـم شـود دگر»(۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۳۰                                     ( به سبک دگر ندارد توان و طاقت)

ای شـبه طاها، نما مـدارا، به قـلب بابا، یـوسـف لـیلا

برو به میدان، ولی علی جان، کمی قدم زن، به نزد بابا

شوی به صحرا، ز جور اعـدا، علی اکـبر، ارباً اربا

********** بند دوّم *********

تنت هویدا، شده به هر جا، درون صحرا، علی واویلا

به کام عطشان، شدی تو قربان، در این بیابان، جوان رعنا

شوی به صحرا، ز جور اعـدا، علی اکـبر، ارباً اربا

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک۳۱                              ( به سبک : از خسرو دین یا رب )

ای اشـبـه پـیـغــمـبـر (۲)            صــد پــاره بــدن اکــبــر

از کــیــنــه ایـن لـشـکــر            گـشـتـی تو چـنین پــرپـر

خــم شـد کـمـر بـابـا (۲)

********** بند دوّم **********

در کـرب و بلا یکسر(۲)            پُر خـون شده زین پیکـر

بـر روی تـنـت بــنــگــر            گــردیـده پــدر مـضـطـر

زین داغ و غم عظمی(۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۳۷                                     ( به سبک: بـه کربـلا شـد امشب)

تــوئــی امــیــد بــابــا

عـلیّ  اکـبـر، عـزیـز حـیـدر، شـدی تو پـرپـر، ز قـوم کـافـر

شـدی تـو اربــاً اربــا

ز داغـت آخـر، شده سـراسـر، دلــم پُــر آذر،  شـبـه پـیـمـبـر

********** بند دوّم *********

ســلــیـــل آل عـــبـــا

عـزیز داور، شدی تو آخـر، به رزم لشکـر، پـیـکـر بـی‌سـر

سـرو قـدِ چون طـوبـا

نـمـوده دیگـر، به خـون شنـاور، دشـمـن ابـتـر، تـو را دلاور

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۳۸                             ( به سبک: ابوفـاضل ای میرِ لـشکر)

برو خواهر زار و محزون (۲)            از ایـن قـتـلـگه چون تو بـیرون

کـه از جــور ایـن دشـمــن دون            عـلی خـفـته در خون به هـامون

********** بند دوّم *********

مگـر یـوسـف کـربـلا چون (۲)            شـود مـرغ بـسـمـل بـه هـامـون

شـدم از غـمـش زار و دلـخـون            کـه خـونـش فـشـانـم بـه گـردون

**شعر از: محمد رنگچیان**

*****************************************

پخش سبک۴۰                                (به سبک: روم دگـر ز کوی تو)

به روی خاک کـربـلا             ز جـور قــوم اشـقــیـا

تو ای شبـیه مصطـفی             ز کـین شدی علی فـدا

به خون نشسته در برم             چـنـیـن عــلـیِّ اکـبـرم

********** بند دوّم *********

ز لحـظه‌ای که تو مرا             ز قـتـلـگـه زدی صـدا

دویــده‌ام ز خـیـمـه‌هـا             که در بغل کشم تو را

ولـی تـو در بــرابــرم             به خون نشسته‌ای گـلم

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۴۱                      ( به سبک: جسم شه دین روی خاک گرم میدان)

یا رب شده وقت وداع و رزم اکـبر            شد بـدرقـه از خـیـمه‌ها با دیـده تـر

شــاه شـهـــیــدان            بـا کـام عـطـشـان

دارد دعـا بر لب که این شبه پیـمبر            ذبـح مـنـای دیـن بُـوَد از بهـر داور

********** بند دوّم **********

تـقـدیـم راه حـق کـنـم پـیـغـمبـرم را            مکـثی که تا دوزم نـگــاه آخـرم را

بـر قـدّت ای جان            ای روح قــــرآن

شـایـد فــرو بـنـشـانـم آخـر آذرم را            آتش زند داغت علی جان پیکرم را

********** بند سوّم **********

غـوغـا شـده واویـلـتـا دورو بـر تـو            زخم فراوان خورده بر بال و پر تو

از ظـلـم عــدوان            در ایـن بــیـابــان

شد ارباً اربا تا که جـسم اطـهـر تـو            چـشم ترم حـیران بُوَد زین پیکر تو

********** بند چهار **********

برخیز و بین یک دم تو حال مضطرم را            در بین نامحرم کشاندی خواهرم را

آه ای جـــوانـــان            آئــیــد شــتــابــان

خـیـمـه‌ رسانـید پـاره‌های اکـبرم را            چـیـدم مـنـظـم آیـه‌هـای کــوثـرم را

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۴۴                                ( به سبک: حسین جان حُرِّ نالانم)

چو میدان می‌روی اکبر(۲)            بــــرای دفــــعـــۀ آخــــر

ز پـیـش چـشـم من بگـذر            بـبـیـنـم قـدِّ رعـنـایـت (۲)

********** بند دوّم *********

علی ای شبهِ پیغـمـبر (۲)            مــزن بــر جــانِ مـن آذر

تو بگـشا چشم خود دیگر            نگه کن اشک بابایت (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

*****************************************

پخش سبک ۴۸                    (به سبک: به محضرت رسیده عبد پُر از اشتباهی)

زِ خیمه می‌رود به میدان شبیهِ پیمبر(۲)           گـلِ ریاضِ فـاطمه سـروِ بوستان حـیدر

دعای اهل خیمه‌ها شد در آن لحظه یکسر           خدا کند به خیمه رجعت کند بارِ دیگر(۲)

********** بند دوّم *********

خدا کند که اکـبر از جنگِ کـین فاتح آید           مگر که وصلِ اکبرم عقده از دل گشاید

دعـا کـنم که دست حق یـاری تو نـمایـد           خدا کند به خیمه رجعت کند بارِ دیگر(۲)

**شعر از: صابر همدانی**

*****************************************

پخش سبک ۴۹                         (به سبک: رخصتی از راهِ وفا ای عمو جان فدایت)

کوکب وقت سحرم اکبر ای اکبر من (۲)            رفتی و خون شد جگرم اکبر ای اکبر من

بی‌تو چه آمد به سرم اکبر ای اکبر من             از چه خزانی گل من در بهار جوانی (۲)

********** بند دوّم *********

داغ تو آتش زده بر هستی‌ام نازنینم(۲)            از غم جانسوز تو بنگر چسان دل غمینم

با دل خونین به سر جسم تو می‌نشیـنم             از چه خزانی گل من در بهار جوانی (۲)

**شعر از: صابر همدانی**

********** بند سوّم *********

ای مهِ تابندۀ افلاکِ ایمان علی جان (۲)            آیـنۀ قـامتِ خـتمِ رسـولان، عـلی جـان

کُشته شدی در ره یاری قرآن علی جان            بی‌تو انیسِ محـنم، اکبرم اکبرِ من (۲)

********** بند چهارم *********

از ستم دشمن دون گشته‌ای ارباً اربا (۲)            بر سر جسمت شده یکـباره خم قـدّ بابا

عمه‌ات از داغ تو اینسان شده ناشکـیبا            لالۀ خونین کـفـنم، اکبرم اکبرِ من (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

زبانحال حضرت سیدالشهدا در شهادت علی اصغر علیهم السلام

شاعر : موسی علیمرادی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

در غمت داده‌ام از دست عنانم چه کنم            گـریۀ آخـر تـو بُـرده امـانـم چـه کـنـم

یک طرف خندۀ لشگر طرفی اشک رباب            مانـده‌ام من بـروم یا که بـمانم چه کنم


تیر را گر بکـشم رأس ز هم می‌پـاشد            خار را از جگـرم گر نکـشانم چه کنم

ترس دارم که بـیـفـتد سر تو از بغـلـم            روی دوشم شده‌ای بار گـرانم چه کنم

بیـشـتـر خاک به زیر سر تو ریخـته‌ام            پیکرت را به سرت گر نرسانم چه کنم

چشم تو باز و چسان خاک بریزم رویت            تا که مـادر نـرسیـده نـگـرانـم چه کنم

: امتیاز
نقد و بررسی

با توجه به مستند نبودن خندیدن حضرت علی اصغر در هنگام تیر خوردن بیت زیر تغییر داده شد. موضوع خنده حضرت علی اصغر عليه‌السلام در لحظۀ شهادت در هیچ کتاب معتبری نیامده است و این موضوع برای اولین بار در قرن سیزدهم و بدون هیچ استنادی در کتاب مُحْرِقُ القُلوب تحریف شده است ( علما و محققیق کتاب مُحْرِقُ القُلوب را جزء کتب معرفی تعریف و تعیین کرده اند) جهت کسب آگاهی بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه فرمائید و یا در همین جا کلیک کنید

در غمت داده‌ام از دست عنانم چه کنم            خـنـدۀ آخـر تـو بُـرده امـانـم چـه کـنـم

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن تحریفی بودن حذف شد؛ همانگونه که بسیاری از علما و محققین همچون علامه بیرجندی؛ شیخ عباس قمی و .... در کتب کبریت احمر (ص ۱۴۱) منتخب التواریخ ( ص ۲۲۴) مقتل تحقیقی (ص۲۲۹) پژوهشی نو در بازشناسی مقتل سیدالشهدا (ص ۲۴۰) و .... تصریح کرده اند موضوع نبش قبر و سر به نیزه زدن حضرت علی اصغر صحت ندارد و تحریفی است!! این قصۀ جعلی و ساختگی برای اولین بار در قرن سیزدهم در کتاب ریاض القدس آن هم بدون هیچ استنادی تحریف شده است « کتاب ریاض القدس توسط علما و محققین تاریخی جزء کتب تحریفی معرفی شده است»؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.

می‌دود مادر تو گریه کنان پشت سرم            به پس خیمه تو را گر نـدوانم چه کنم

چه کنم تا که نفهمد چه سرت آمده است            نـیـزه‌ای فـاش کـند راز نهـانم چه کنم

مدح و شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام

شاعر : مهدی رحیمی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل

دست را بر طـنـاب می‌گیرد            بـچـه را از ربـاب می‌گـیـرد

دست و پا میزند علی اصغر            تـیـر دارد شـتـاب مـی‌گـیـرد


مگر این حـنجـرِ بهم خورده            چـند تا قـطـره آب می‌گـیرد؟

از سـؤال نکـرده‌اش حـنجـر            به سه صورت جواب می‌گیرد

آه از غـنـچـۀ گـلـی ایـن بـار            تـیـر دارد گـلاب مـی‌گـیــرد

تیر، این طفل را که شش ماه ست            نه که از شیر، از آب می‌گیرد

اتــفــاقــی عـجــیـب افــتــاده            زن که از زن حجاب می‌گیرد

تا که اصغر سوار عرش شود            خـود آقــا رکـاب مـی‌گــیـرد

: امتیاز

زبانحال حضرت سیدالشهدا در شهادت علی اصغر علیهم السلام

شاعر : عباس احمدی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فعولن فعولن فعولن فعول قالب شعر : مسمط

اگـرچه تو بی‌تـابِ آبـی، بـمان            تــو آرام قـلـب ربــابـی بـمـان

تو هـمـنـام با بـوتـرابـی بـمان            علی جان مبادا بخـوابی، بمان


تو دیگر دلم را نسوزان، علی

چه کرده لب خشک تو با حسین            که اینجا شده از وسط، تا، حسین

نگـفـتی تو یکـبـار: بابا حسین            اگر خسته جانی بگو یا حسین

تو آرام جـانی نـده جـان، علی

چونان گرگ ازهر طرف می‌زنند            عروسی گرفتند و دف می‌زنند

برای کـمـانـدار، کـف می‌زنند            همیشه به قـلب هـدف می‌زنند

گـلی را به همراه گـلدان، علی

ببین مرگ من را دعا می‌کنند            ببـین حرمـله را صدا می‌کـنند

چه تـیـر بـزرگی رها می‌کنند            علی جان سرت را جدا می‌کنند

ذبیح من ای پور عطشان، علی

حسودند و زنگ خطر می‌زنند            تو از بس قشنگی نظر می‌زنند

سه شعبه به قـلب پدر می‌زنند            گلوی تو را سر به سر می‌زنند

گلوی خودت را بپوشان! علی

مگر وقت هـل من مبارز شده            مگر کشتن طفـل، جایـز شده؟

چرا رنگ قـنداقـه قرمز شده؟            پدر پـیـش درد تو عاجـز شده

تو ای ماهی سرخ بی‌جان، علی

اگر قلب من را تو راضی کنی            بخـندی و با خـنده نـازی کـنی

تو را می‌برم خیمه، بازی کنی            به شرطی که کمتر تلظّی کنی

دعا می‌کنم بـهـر بـاران، علی

نبـاشی دل ما تـرک می‌خورد            و بر چهره آب، لک می‌خورد

دل عرش سنگ محَک می‌خورد            نباشی رقـیه کـتـک می‌خـورد

تـسـلای قـلب یـتـیـمـان، عـلی

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام

شاعر : ولی الله کلامی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

آن غنچه‌ای که جلوه به گلزار باب داد            آبی نخـورد و بر چـمن عـشق آب داد

گـوشی نبود سامعِ هَـل مِن مُعـینِ شاه            طفـلی ز گـاهـواره پـدر را جواب داد


لالائی ربـاب به گـوشـش اثـر نـکـرد            بیدار گشت و چشم فلک را به خواب داد

او آخـرین کـبـوتـر بـاغ بـهـشـت بـود            پـرواز کـرد و خـاتـمه بر انـقلاب داد

شب می‌رسید و ماه نبود و دم غروب            جـان آن سـتـاره در بـغـل آفــتـاب داد

الله اکـبر اصـغـر از اکـبـر جـدا نـشـد            یــعــنــی ادامــۀ ره لــیــلا ربــاب داد

آن غنچه‌ای که خنده نمی‌کرد شد خموش            قنداق پُر ز خون شد و بوی گلاب داد

وای از دل رباب، کلامی سه شعبه بود            تـیـری کـه نـازدانـۀ او را عــذاب داد

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل مستند نبودن خندیدن علی اصغر در آخرین لحظه تغییر داده شد، موضوع خنده حضرت علی اصغر عليه‌السلام در لحظۀ شهادت در هیچ کتاب معتبری نیامده است و این موضوع برای اولین بار در قرن سیزدهم و بدون هیچ استنادی در کتاب مُحْرِقُ القُلوب تحریف شده است ( علما و محققیق کتاب مُحْرِقُ القُلوب را جزء کتب معرفی تعریف و تعیین کرده اند) ضمناً موضوع تیر سه شعبه نیز مستند نیست. جهت کسب آگاهی بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه فرمائید و یا در همین جا کلیک کنید

آن غنچه‌ای که خنده نمی‌کرد خنده کرد            قنداق پُر ز خون شد و بوی گلاب داد

زبانحال حضرت رباب سلام الله علیها در شهادت علی اصغر

شاعر : قاسم نعمتی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

تَــرَكِ روى لــبـت آیــــۀ قـــرآنِ ربــاب            مـثلِ قـرصِ قـمـرى زینتِ دامـانِ رباب

چه كـنم؟ تا كه کـمـى تَـر بـشود لبهـایت            می‌چكد روى لبت اشكِ دو چشمان رباب


سیـنـه‌ام شـیـر ندارد پـسرم چـنگ نـزن            آه، بـازى مكـن اینقـدر تو با جـانِ رباب

بر ضریح لب خـشكـیـدۀ تو جا انـداخت            لبِ عطشانِ حسین و لبِ عطشانِ رباب

پا بـرهـنه پسرم خـیـمه به خـیـمه گـشـتم            قطره‌اى آب نبود، اى گـل ریحان رباب

رفتی و پشت تو "یا رادَّ یوسف" خواندم            كاش سیـراب بیایى تو به كـنعـان رباب

پـدر تو به سپـاهى سَـرِ تو رو زده است            تا خجـالت نـكـشد از دل سـوزان ربـاب

تیر خوردى، وسط خیمه زمین خوردم من            بعد از این گریه شود روزى چشمان رباب

عاقبت بر جگرم حرمله زهرش را ریخت            واى بر حالِ دلِ بی‌سـر و سامـان رباب

این زمین خوردن من دست خودم نیست على            سَرِ تو خورده زمین زانوى لرزان رباب

سَرِ هـر كـوچـه به لالایى من خـنـدیـدند            كودكى نیست دگر بر روى دستانِ رباب

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام

شاعر : امیر خرسند نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

پـدری آب شـده تـا پـسـری آب خـورد            خون ز پیمانۀ خورشید جهانتاب خورد

ماهـی تنگ عـطش راه به جایی نبرد            حنجرش آن قدری نیست به قلاب خورد


به لـبـش آب رسـد یا نـرسد می‌مـیـرد            نوش داروست پس از مرگ که سهراب خورد

پلک بر پلک نهاده است در آغوش پدر            شاید او خواب ببیند که کمی آب خورد

لعنت حق به کسانی که گمان می‌کردند            که به نـام پـسرش کـام پـدر آب خورد

سرخی خون علی شانه به مغرب زده است            آسمان سرخی‌اش از جای دگر آب خورد

: امتیاز

زبانحال حضرت سیدالشهدا در شهادت علی اصغر علیهم السلام

شاعر : علی قالیباف نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل

سه شعبه خواست تو را هم به میزبان بدهم            از این به بعـد در آغـوش آسمان بدهم

چه خورده بد گره ای دست تیر با دستم            نمی شود كه علی جان تو را تكان بدهم


میان خیمه نگاهت به چشم من می گفت            اجـازه ای بـده بابا خـودی نـشان بدهم

تو تـشنه تر زعـلی اكـبری ولی پسرم            خودت زبان نگرفتی به تو زبان بدهم

اگر كه دفن شدی پشت خیمه علت داشت            نـخـواستم كه بهانه به دسـتـشان بـدهم

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام

شاعر : مظاهر کثیری نژاد نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

شیرخواری مثل او مادر در این عالم نداشت           بچه شیری بود که دندان شیری هم نداشت

بچه شیری با لطافـت های آهـو وار بود           سرخی گل گونه‌اش را فرش ابریشم نداشت


او عـلـی سوم کـرب و بلا بود و حـسیـن           جنس جوری داشت،از این حیث چیزی کم نداشت

مادرش بوده عروس فاطمه، چیزی که بود           هاجر از آن بی‌نصیب و حضرت مریم نداشت

برکت شش ماهۀ عمرش همین بس بود که           حاجی و کرب و بلایی بود و سنی هم نداشت

پیـرو سقا شدن از افـتخـاراتش شده ست           حیف! او تنها علمداری ست که پرچم نداشت

خم به ابروی خودش هرگز نمی‌آورد علی           تا زمانی که پدر از غصه، قد خم نداشت

آب، بابا را نـمـی‌دانم، ولی فـهـمـیده بود           آب اگر بود اینقدر بابا نگاهش غم نداشت

امتحان هاجر از هجران اسماعیل چیست؟           زیر پای طفلش آیا چشمۀ زمزم نداشت؟

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام

شاعر : حسین رویت نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

دیگر اینگونه بخوان روضۀ عاشورا را            «تشنگی سر ببرد حـوصلۀ دریا را»

به عمویش برسانید علی سیراب است            بیخـودی تا نکـشد منّت این صحرا را


آب اصلا غـم تو نیست خودت میدانی            که به والله تحـمـل کـنـی این گـرما را

چقدر خوب که قبل از پدرت جان دادی            که نـبـیـنی بـیـشتـر بـی‌کـسی بـابـا را

استخوانی به گلویت زده‌انـد این مردم            ظرف شـش ماه زدی داد دل مـولا را

بیش از این تاب نیاوردی علی باشی که            شاید ایـنگـونه بـفـهـمـیم غـم زهـرا را

محشری؛دست خودت نیست عمویت سقاست            چـقـدر زیـر نـظـر داشـتـه‌ای سـقـا را

مرد گهـواره کجا؟ تشنۀ پـیکـار کجا؟            زیر و رو کـرده‌ای آداب تکامل‌ها را

آمـدی مـقـصـد اصـلـی دعـا بـاشـی و            آمدی وا کـنـی اصـلا گـره‌هـای ما را

: امتیاز

زبانحال حضرت رباب سلام الله علیها در شهادت علی اصغر

شاعر : سید پوریا هاشمی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : غزل

بی‌دست کـاری از عـمویت برنیامد            با مشک راهی شد ولی دیگر نیامد

خیلی دعـا کردم مگـر باران بگیرد            خـیـلی دعـا کردم عـلی آخـر نیـامد


ناخـن کـشیدی بی‌قـرار شیـر بودی            جز خـون ولی از سینه مـادر نیامد

در حیـرت از اینم چرا وقت تلـظی            صبـر خـدا از دیـدن تو سـر نیـامـد

تیر سه شعبه نقشه‌هایی در سرش داشت            اصلا به قـصد و نیّـت حنجـر نیامد

دادم که سیـرابت کـند برگـردی اما            از تو بـرایم غـیر مشـتی پـر نیـامد

بابا تمام سعی خود را کرد افسوس            جسمت به شکل سابق خود در نیامد

دیدم که وقت دفن پلکـت بـاز مانده            از این بـلایی بر سـرم بـدتـر نـیامد

تویک تنه پرچم بدوش عشق بودی            کـاری که از تو آمد از لشگـر نیامد

: امتیاز

سبک های سقائی شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام

شاعر : مسکین، مجرد ، رنگچان، زارعی، میثم نوع شعر : ذکر سقائی وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

 پخش سبک۱                                 ( به سبک: عـلیِّ اکبـرِ مـن )

گـلم در پـیچ و تاب است            به دامانِ رُباب است (۲)

مَـهِ اَنـور، گـلِ پـرپـر، عـلـی اصغـر، کـنـد بـر مـن نـظـاره


دگر مادر، به چشمِ تر، شده مضطر، به قلبِ پر شراره (۲)

************** بند دوّم **************

مگر عـطشانِ آب است؟           که اینسان دل کباب است (۲)

زِ گـهـواره، دگـر بـاره، چـو مَـه پـاره، بـه مـن دارد اشـاره

بیا خواهـر، دمی بنگـر، ببـین اصغـر، ندارد راهِ چاره (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

********************************************

پخش سبک۳                                    (به سبک: دل تو را من اگر شکستم)

به روی دستم چرا عـلی جـان            به خواب رفتی، ز تیر عدوان

لبن به کامت، ز نـوک پـیکـان            عجب چه آن بی حـیا چـشانـده

************* بند دوّم *************

خـدنگ کـین بوسه بر گـلویت            اگـر زد از دست این عـدویت

نظر کنم چون، علی به رویت            مرا به هجـر و غـمت نـشانـده

**شعر از: محمد مسکین**

********************************************

پخش سبک۴                                              (به سبک: کنار علقمه محشر به پا شد)

به خـیـمه این خـبر باغـم رسیده            ز کـین مشک عـمو گشته دریده

گرفـته زین خبـر مـاتـم سکـیـنه             ولی رنگ رباب یکـسر پـریـده

بـگـفــتـا او به اصـغـر             بخواب ای جـان مادر

گـــل امـــیـــد مــــا را             عــدو بــنــموده پـرپـر

دگر آهـنـگ غـارت رفـتـه در سـر

***********************

نگاهت ای علی جـان بـردل من            کـند کار دو صد شمـشیر دشمن

چه سازم  تا شوی یک لحظه آرام            نـیاید کاری از من غیـر شـیـون

دو چـشـم مـلـتـمس را            بـبـنـد ای یـاس زهـرا

کـه شـایــد در دل مـن            شود کم شور و غوغا

کـه شـرمنـده تـر از ایـنـم تو منـمـا

***********************

مـرو ای دلبـرم بـیـن  بیـقـرارم            خـدا دانـد که من طـاقـت نـدارم

پس از تو ای گــل نشکـفـته من            در این دنـیـا دگر کـاری نـدارم

دلم در خـون نـشـسـته            قـدم از غـم شـکـسـتـه

کــنـم مـن الـتــمـاسـت            بـمان ای یـاس خـسته

چه سـازم رشـتـه صـبـرم گـسـستـه

***********************

دعـا کردم کــمــی بـاران ببـارد            که شایـد اصغـرم طـاقـت بـیارد

ولی اینسان که اصغر بیقراراست            هـــوای دیـدن  مــحـسـن بـدارد

لب خشکت علـی جان            ترک بـردارد ایـنسان

کـه بـنــمـائـی تـلـظـی            چکـد خـون تـو از آن

دل صد پاره ام  را پس مسوزان

**شعر از: ناصر زارعی**

********************************************

پخش سبک۵                                       ( به سبک: قـاسـم ای، گـلِ زهـرا)

اصغـرم، گـل پـرپـر، شدم خـونجگـر (۲)

چه کنم دیگر، چاره‌ای آخر، زخم این حنجر، چو نبـیند مـادر (۲)

*********** بند دوّم ***********

شیر خوارم، لالای اصغر، بخواب ای مهتر

نشوی دیگر، ز جـفا بی‌سر، غـنچۀ احـمر، چو با دفـن پـیکـر (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

********************************************

پخش سبک ۶                                   (به سبک: حر عبدم، جانثار تو)

اصغرم ای، غـنچۀ حـرم (۲)              داغ تــو زد، بــر دلـــم آذرم

نــور دیــدۀ تـرم ** ای ذبــیـح اکــبــرم ** اصغـرمن، اصغـر من (۲)

************* بند دوّم *************

پَـر شکـسـته، ای کـبوترم (۲)              غـرقه در خـون، در برابـرم

چون به خیمه ­ات برم؟** نا شکفته پرپرم** اصغرمن، اصغر من (۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

********************************************

پخش سبک ۷                                   (به سبک: بـا وفـا عـلمـدار لـشـکرم)

اصـغــرم، تـوئـی بـلـبـل حـرم            هـمچو گـل، تو پـرپـر بـرابرم

تـو شـمـع شـبـسـتـانِ احـمـدی            گــلِ لالــه زارِ مـحــمـدی(۲)

************* بند دوّم *************

پاره شد، ز پـیکـان گـلـویِ تو            غرقه خون، چرا گشته روی تو

غــنـچـۀ گــلِ بــاغِ ســرمــدی            گـلِ  لالـه زارِ مـحــمـدی(۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

********************************************

پخش سبک ۹                                    (به سبک: عباسم ای تو آب آور من)

رفتی ای طفل شیرین سخنم، بی‌تو چه کنم؟(۲)           از هجرانت در بیت الحزنم، دل خسته منم

بـا دیـدۀ تـر، چـون کـنـد مــادر، از غــمـت ای پــسـرم

ای گـلِ پرپر، نازنـین اصغـر، غـرقـۀ خون به برم (۲)

*************** بند دوّم ***************

بی‌تو غمخانه شد محفلِ من، نور دل من (۲)           افتاده از داغت آفتِ غـم، در حاصل من

می‌زنـد آذر، بر جـانم یـکـسر، بنگـر خـون شد جـگـرم

ای گـلِ پرپر، نازنـین اصغـر، غـرقۀ خـون به برم (۲)

** شعر از: مجرد همدانی **

********************************************

پخش سبک ۱۱     

ای ابالـفـضل، ای برادر(۲)            از وفــا در خـیــمـه بـنـگـر

مـنـقـلـب از سـوز عـطـش آل پـیـمـبـر            آب روان، می­ طلبد تشنه لب اصغر(۲)

*********** بند دوّم ***********

آل یـاســیـن، دیــدۀ تـر (۲)            مـرغ رضوان، می­ زنـد پـر

طفل حزین، زار و غمین، دامن مادر            آب روان، می­ طلبد تشنه لب اصغر(۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

********************************************

پخش سبک ۱۳                                

« ای غـنـچــۀ احـــمـــر، آخـــر            گـشتی چـنان اکـبـر، پـرپـر (۲)

در خیمه گه منـتظر مادر، می‌زنـد بر سـر

گـوید به چـشم تر، لالای عـلی اصغـر(۲)

*********** بند دوّم ***********

« با تـیـر چون خـنجـر، اصغـر            گـوئی شدی بی‌سـر، بی‌سـر (۲)

یا رب مبادا که آن مـادر، بیـند این حـنجر

پنهان کـنـید اصغـر، از مـادرش دیگر (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

********************************************

پخش سبک ۱۶                                   (به سبک: شهِ دیـن به هـمرهِ یاوران)

گـل پرپرم، عـلی اصغـرم (۲)            تـو گـشـا دو دیــده و بـنـگــرم

بــنـــمــا تــرحّــمــی، مـــادرم            که تـلـظـی‌ات کُـشد آخـرم (۲)

********** بند دوّم *********

مـرو از بـرم، مـه انــورم (۲)            کــه ز داغ تــو، گـل پــرپــرم

بـنـگــر چـســان؛ کـه در آذرم            نــشــود فـــراق تـــو بــــاورم

**شعر از: ناصر زارعی**

********************************************

پخش سبک ۱۸                                         ( به سبک: قاسمم من یادگار مجتبایم)

اصغـرم (۲)

ای غـنـچـۀ نشـکـفـته پـرپر            داغت علی به دل زد آذر(۲)

آه، در خیمه گه نشسته مادر            دلواپس است و گشته مضطر(۲)

بعد از تو من، روی حـرم رفـتن ندارم (۲)»

********** بند دوّم *********

شیرخوارم (۲)

از وضع این آشفـته حـنجر            جانم به لب رسیده آخر(۲)

آه، زین تیر که باشد چو خنجر            گویی شدی علی تو بی‌سر (۲)

بعد از تو من، روی حـرم رفـتن ندارم (۲)»

**شعر از: ناصر زارعی**

      

********************************************

پخش سبک ۲۰                                     ( به سبک: ای شبهِ رویِ طاها)

نـاله مـزن تو دیگـر (۲)            ای شــیــرخــوارِ مـــادر

اینسان مکـن تـلـظّی (۲)            بـر جــان فــکــنـدی آذر

( لای لای، عـلی اصغر            لای لای، علی اصغر(۲)

********** بند دوّم *********

ای شـمعِ بزمِ حـیدر (۲)            داغـــت بــــه دل زد آذر

بر رویِ دستِ بـابـا (۲)            آخــر شــدی تـو پـرپـر؟

( لای لای، عـلی اصغر            لای لای، علی اصغر(۲)

**شعر از: محمد رنگچیان**

********************************************

پخش سبک ۲۱                        ( به سبک یا عمی العباس )

ای کودک لب تـشـنۀ خـامـوش بابا (۲)            قبرِ تو بـاشـد بـعـد از این آغـوشِ بـابـا

ای غرقه خون حنجر            شیر خـواره ­ام اصغر

ای لالـــۀ پـــرپــــرم            شیرین زبان اصغرم(۲)

*********** بند دوّم ***********

بُردم به میدان تا کنم، سیرابت از آب(۲)            امّا شـدی از تـیـر زهـرآلـوده سـیـراب

گـویی شـدی بی سـر            از تـیغ چون خـنـجـر

ز داغـت ای کـوکـبـم            ببین به تاب و تبم (۲)

*********** بند سوّم ***********

ای کودک شیرخواره همراز منی تو(۲)            هم آخـرین سـربـاز جـانـبـاز مـنـی تـو

ای غــنــچــۀ پــرپـر            ای شیر خوار اصغر

مــادر تــو بـی ­قــرار            به خیمه در انتظار(۲)

*********** بند چهارم***********

ای خورده جای شیر، آب، از نوک پیکان(۲)            وی داده جـانِ نـازنین، در راه جـانـان

نــالــه مــزن دیـگــر            لای لای علی اصغر

بـه دل فــتـادم شــرر            بکن به حالـم نظر(۲)

**شعر از: محمد مسکین**

********************************************

پخش سبک ۲۲                                       (به سبک: من آنم که ره را به رویِ تو بستم)

حـریمِ حسینی چرا قحـطِ آب است؟            علی اصغر از تشنه کامی در خواب است

به دامان مـادر عـلی دل کباب است            نوای رباب است اصغرم لالایی(۲)

********** بند دوّم *********

زِ سوزِ عطش در حرم انقلاب است            خیمه‌گاهِ طفلان پُر از اضطراب است

به لب‌های اصغر نگـاهِ رباب است            ز عطش بی­ تاب است اصغرم لالایی(۲)

**شعر از: میثم**

********************************************

پخش سبک ۲۹                                   ( به سبک: دو عزیزنازنـین)

شیرخواره اصغرم(۲)            ای ذبــــیـــح آخــــرم

بـا تــلــظـی ات مــزن            بر جگـر چو آذرم (۲)

«از غـمت بـبـیـن پدر            خون ببارد از بصر»(۲)

********** بند دوّم *********

لالــۀ مـــطـهــرم (۲)            ای شـهــیـد بـی‌ســرم

من خودم ز حـنجرت            تـیـر کـین درآورم (۲)

«از غـمت بـبـیـن پدر            خون ببارد از بصر»(۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

********************************************

پخش سبک ۳۰                                     ( به سبک دگر ندارد توان و طاقت)

به خیمه غوغا، شده واویلا، عـلی تلـضیٰ، کند خـدایا

ندارد او شیر، دهد عدو تیر، که تا شود سیر، به دست بابا

خدا کند تا، نبـیـند اصلا، رباب دلخـون، گـلوی او را

********** بند دوّم *********

زِ دست بابا، به پیش زهرا، روی به عقبیٰ، چنین دریغا

ز خون اصغر، نموده داور، رخ حسینش، خضابِ سیما

خدا کند تا، نبـیـند اصلا، رباب دلخـون، گـلوی او را

**شعر از: ناصر زارعی**

********************************************

پخش سبک۳۱                              ( به سبک : از خسرو دین یا رب )

در خـیمه شده غـوغا (۲)            از گــریــۀ جــان فــرسـا

شیرخواره در آن صحرا            عــطــشـان شـده واویــلا

شد مـادر او مضطر (۲)

********** بند دوّم **********

او غــربـت بــابـا را (۲)            بـا خــون بـکــنـد امـضـا

هــم دشــمــن دون را بـا            حـلـق پُــرِ خــون رســوا

بر دسـت پـدر پـرپـر (۲)

**شعر از: ناصر زارعی**

********************************************

پخش سبک ۳۷                                        ( به سبک: ز کربلا شد امشب )

لـب از تـبـسـم بـسـتـه

زِ جـورِ عـدوان، به سـوزِ پنهـان، عزیزِ مـادر، عـلیِّ اصغر

چو مرغِ پـر شکـسته

هـمایِ رضوان، به چـشمِ گـریـان، ذبـیح اکـبر، عـلیِّ اصغـر

********** بند دوّم *********

زِ تـشنه کـامی خـسته

کسی به دوران، ندیـده مهمان، چو غـنچه پرپر، علیِّ اصغر

دل از جهان بگسسته

به کـامِ عطشان، به قـلبِ سوزان، شفـیع محـشر، علیِّ اصغر

**شعر از: مجرد همدانی**

********************************************

پخش سبک ۳۹                           ( به سبک: حسین جان برادر بـبین حالِ زارم)

زِ سوزِ عـطش اصغر از گاهـواره            زِ حسرت نـماید به مـادر نـــظـاره

نـفـس هـایش افـتـاده دیگـر شـمـاره            دریـغـا نـدارد دگـر راهِ چــاره (۲)

********** بند دوّم *********

شود از جـفـا، حـنجرش پـاره پـاره            زنــد تـشـنـگـی بـر دلِ او شــراره

نـبــیــنــد رخـش مــادر او دوبــاره            دریـغـا نـدارد دگـر راهِ چــاره (۲)

**شعر از: مجرد همدانی**

********************************************

پخش سبک ۴۱                      ( به سبک: جسم شه دین روی خاک گرم میدان)

در خیمه‌ها از گریه‌اش غوغا بپا شد            لـبـیک یـاری‌ات ز گهـواره ادا شـد

شد عرش لـرزان            در آه و افـــغــان

ذبح عـظـیم کـربـلا حاجـت روا شد            شیرخواره بر دست پدر آخر فدا شد

********** بند دوّم **********

زینب بـیاور در برِ من اصغـرم را            تـا کـه کــنـم ایـنـدم وداع آخــرم را

بـابـا خـمـیـد و...            تـیری رسید و ...

پژمرده کرده تـیر کین نیلـوفـرم را            خونین نمودند زین ستم چشم ترم را

********** بند سوّم **********

تیر عدو طوری بُریده از تو حـنجر            انگار گـشتی نـازنـین من تو بی‌سر

چــــاره نـــــدارم            بـــا حــــال زارم

باید که پنهان سازم این حنجر ز مادر            ورنه بمیرد مادرش زین وضع اصغر

********** بند چهار **********

ای بنـد قـنداقـت بُـوَد حـبل المـتـیـنم            از داغ حلـق پاره ات من دل غـمینم

ای شـیــر خـواره            بـا حــلــق پـــاره

امـضـا نـمــا آقـا بــرات اربـعــیـنـم            بزم عزایت در جهان حصن حصینم

**شعر از: ناصر زارعی**

********************************************

پخش سبک ۴۴                                     ( به سبک: حسین جان حُرِّ نالانم)

زِ سوزِ تشنگی اصغر(۲)            چـو گــل در دامـنِ مــادر

شـدی پــژمـرده و پــرپـر            علیِّ اصغرم لای لای (۲)

********** بند دوّم *********

نه شیرم هست و نه آبم (۲)            ز حــالات تـو بــی‌تـــابــم

مـشـو پـرپـر تو مـهـتـابـم            گـل نیلوفـرم لای لای (۲)

**شعر از: محمد مسکین**

********************************************

پخش سبک ۴۹                                      ( به سبک: رخصتی از راهِ وفا ای عمو جان فدایت)

اصغر شیرین سخن ای کودکِ مه لقایم            شـاهـدِ بــزمِ ازل و روز قـالـوا بـلایـم

از تو مـزیّن شده اکنون صفِ کربلایم            رایتِ کفواً احدی اصغر ای اصغرِ من(۲)

********** بند دوّم *********

سوزِ عطش بر دلت ای نازنین زد شراره (۲)            می‌طلـبـی آبِ روان دم به دم با اشاره

بر رخِ ماهت نگرم اشک همچون ستاره            منبعِ فیض ابدی اصغر ای اصغرِ من (۲)

**شعر از: سائل**

: امتیاز
نقد و بررسی

توضیح مهم: بر اساس روال معمول سایت به دلایل: ۱ــ تطابق بیشتر اشعار با روایات معتبر ۲ ــ رعایت بیشتر اصول و فنون شعر همچون رعایت قافیه و ... ۳ ــ رفع ایرادات یا ابهامات معنایی و محتوایی؛ در اشعار بالا نیز تغییراتی داده شده و اصلاحاتی صورت گرفته است اما با توجه به توافق با شعرای محترم و دست اندرکاران اشعار سقائی؛ در این مورد خاص « اشعار سقائی» از  ذکر ریز تغییرات و اصلاحات صورت گرفته خوداری شد.« لازم به ذکر است که سبک سقائی مربوط به هیأت های عزاداری همدان است که در سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر معنوی استان همدان ثبت ملی شد»

زبانحال سیدالشهدا با حضرت قاسم علیهم السلام

شاعر : حسن لطفی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

تو که حرفی نزدی حرفِ من اما مانده            به دلـم حـسـرت یک گـفـتـنِ بابا مانده

نجمه افتاده زمین؛خواهرم افتاده زمین            فقط این بین عـمو هست که تنها مانده


کـمرم خورد شـده بعـدِ عـلی و گـفـتم            قـاسـمـم هست اگر روزِ مـبـادا مـانـده

دیـر شـد آمـدنـم قـاتـل تـو طـولش داد            حـال بر گـریـۀ من گـرم‌ِ تمـاشا مـانده

سیـزده مرتـبه بر پیـرهنت نیـزه زدند            همه رفتند از این سینه و زهـرا مانده

می‌کشم بر سرِ دوشم سر و کـتفت اما            نیـمه‌ای از بـدن توست که اینجا مانده

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به جهت انتقال بهتر معنای شعر تغییر داده شد

کـمرم خورد زمین بعـدِ عـلی و گـفـتم            قـاسـمـم هست اگر روزِ مـبـادا مـانـده

بیت زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر حذف شد، موضوع زیر سم اسب ماندن بدن حضرت قاسم اشتباه برداشت از روایت تاریخی است؛ زیرا همانگونه که آیت الله شعرانی در ترجمه نفس المهموم، آیت الله‌ اشراقی در اربعین الحسینیه و محققین مقتل جامع تأکید می‌کنند کسانی همچون علاّمه مجلسی که نوشته‌اند بدن حضرت قاسم پایمال سُم اسب شد، درترجمه تاریخ الامم والملوک ( تاریخ طبری ) اشتباه کرده‌اند زیرا ضمیر ذکر شده در تاریخ الامم و الملوک به عَمْرُو بْنِ سَعْدِ اَزْدِي برمی‌گردد نه حضرت قاسم؛ زیرا در ادامۀ همین گزارش نوشته شده است اسبها بدن او را پایمال کردند تا مُرد؛ هنگامی که گردوغبار فرو نشست دیدند امام حسین علیه السلام بالای سر قاسم نشسته و قاسم پاهای خود را به زمین می‌کشد. این جمله نشانگر زنده بودن حضرت قاسم است در صورتیکه متن روایت کسی که بدنش پایمال سُم اسبها شد در همان لحظه مُرده است. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.

کاش می‌شد که بگویم به عمو می‌خندند            نقشِ یک نعل ولی رویِ لبت جا مانده

دشت پیداست که از این طرفِ سینۀ تو            نعـل‌ها با تو چه کـردند تـنت وا مانده

مدح و شهادت حضرت قاسم علیه السلام

شاعر : محسن ناصحی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن قالب شعر : غزل

می‌آمـد و عـمـامـۀ بـابـا به سرش بود           آمـادۀ جـنـگـیـدنِ با صـد نـفـرش بـود

می‌آمد و رخساره برافروخته از عشق           یک خیمه دل غم زده در دور و برش بود


پروانه‌ای از شوق پریده است به میدان           آن چیز که می‌سوخت در او بال و پرش بود

می‌خـواست بگـوید به ابی انت و اُمّی           لب بست در آنجا که عمویش پدرش بود

این شیر، عـلی اکبر او نه ولی انگـار           بایـد بـنـویـسیـم که قـاسم پـسـرش بود

سنجیدن شیرینی قـاسم به عسل نیست           اصلا عسل از ساخته‌های شکرش بود

گـیـرم زره انـدازۀ او نیـست، نـبـاشـد           حرزی که عمو داده به شال کمرش بود

بغض جمل از حـد تصور زده بیرون           یک دشت پُر از تیغ به دنبال سرش بود

در روضۀ بابای غریبش جگری سوخت           چیزی که از او ریخت به میدان جگرش بود

در خـیـمـه نـشـستـند پریـشان که بیاید           چیزی که از او زودتر آمد خبرش بود

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر حذف شد، موضوع زیر سم اسب ماندن بدن حضرت قاسم اشتباه برداشت از روایت تاریخی است؛ زیرا همانگونه که آیت الله شعرانی در ترجمه نفس المهموم، آیت الله‌ اشراقی در اربعین الحسینیه و محققین مقتل جامع تأکید می‌کنند کسانی همچون علاّمه مجلسی که نوشته‌اند بدن حضرت قاسم پایمال سُم اسب شد، درترجمه تاریخ الامم والملوک ( تاریخ طبری ) اشتباه کرده‌اند زیرا ضمیر ذکر شده در تاریخ الامم و الملوک به عَمْرُو بْنِ سَعْدِ اَزْدِي برمی‌گردد نه حضرت قاسم؛ زیرا در ادامۀ همین گزارش نوشته شده است اسبها بدن او را پایمال کردند تا مُرد؛ هنگامی که گردوغبار فرو نشست دیدند امام حسین علیه السلام بالای سر قاسم نشسته و قاسم پاهای خود را به زمین می‌کشد. این جمله نشانگر زنده بودن حضرت قاسم است در صورتیکه متن روایت کسی که بدنش پایمال سُم اسبها شد در همان لحظه مُرده است. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.

در زیر سم اسب چه می‌ماند از این جسم           چیزی که به جا ماند ز قاسم اثرش بود

مدح و شهادت حضرت قاسم علیه السلام

شاعر : مهدی مقیمی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن قالب شعر : غزل

ای نـوۀ حضرتِ، حـیـدر مرهب فکن            نـور دل فـاطـمه، حضرت ابن الحسن

خون رگت حـیدری، مثل علی اکبری            کرده تو را مجـتـبی، نـذر شه بی کـفـن


ای نبوی در جمال، ای علوی در قتال            باز بگـو یا عـلـی، ریـشۀ دشمن بکـن

راهی میدان شدی، تا که رجز خوان شدی            ذکـر عـلی یا عـلی، بود تو را در دهن

ضربه زدی بی بدیل، دشمنتان شد ذلیل            لشگـر کوفه گرفت، پاسخ دندان شکن

بوده وجـودت عجـیـن، با یل اُم البنـین            کـرده تو را آشـنـا، با هـنـر تـن به تن

رزم تو چون رعد بود، این عمر سعد بود            کز هنر رزم تو گشت، خموش از سخن

حضرت قاسم سلام ،سوی تو دائم سلام            نـام تو شد تا ابـد، ذکـر لب سیـنـه زن

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت قاسم علیه السلام

شاعر : علیرضا خاکساری نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : ترکیب بند

کسی که آمده در خانه‌اش پشیمان نیست            کریم چون حسن مجتبی به قرآن نیست

به غیر سفرۀ او پای سفـره‌ای منـشین            که هر طعام لذیذی به نفع مهمان نیست


کریـم منّـت مسکـین خویش را بکـشد            هر آنکه لطف کند حتماً از کریمان نیست

در آن میانه که پـای حسن وسط باشد            برای حاتم طایی مجال جـولان نیست

همین که راه دهد نزد خود مرا کافی ست            همیشه سائل این در که حاجتش نان نیست

حساب امشب مان با کریم آل الله ست            ضرر کند بخدا هرکسی که گریان نیست

برای روضه سرم درد می‌کـند امشب            چرا که درد مرا غیر گریه درمان نیست

کریم زاده کریم ست، روح "کَرَّمنا"ست

کریم میشود آنکس که مادرش زهراست

به روی خوش به نگاه لطیف شهرت داشت            پسر چقدر به بابای خود شباهت داشت

نـدیـده بـود مـدیـنـه شـبـیـه او پـسـری            علاوه بر جگر مجتبی، سخاوت داشت

حسن سرشت حسن صورت و حسن سیرت            چـقدر ماه شب چهـارده لـیاقـت داشت

به ارث برد ز بابا که صبر پیـشه کند            به دوست نه به بیگانه هم محبت داشت

جـزامـیـان مـدیـنـه دعـاش می‌کـردنـد            به همنـشیـنی با هرکـدام عادت داشت

رسـیـد کـرب و بـلا و نشان عـالـم داد            حسین با حسنـش دائماً شراکت داشت

ز بسکه از لبش احلی من العسل ها ریخت            همیشه شهد کلام ترش حلاوت داشت

عمو عـمامۀ خود را بر او کـفن کرده            مگر عزیز یتیمش چقدر حرمت داشت!

نه جوشن و نه زره نه حمایل و نه سپر            برای کرب و بلا شوق بی‌نهایت داشت

به پیش ناقه سواران چو یل به میدان رفت

شبیه حضرت شیر جمل به میدان رفت

همینکه با غضب از دوش خود عبا انداخت            تـمـام لـشکـر کـفـار را ز پـا انـداخت

گهی به میمنه بود و گهی به میسره بود            چـقـدر ولـوله در این بـرو بیا انداخت

زمین ز هر قـدم طفـل مجـتبی لـرزید            چه رعشه‌ای به اراضی کربلا انداخت

به سبک و شیوۀ جنگ عمو ابوالفضلش            چـقدر سر وسـط دشت نیـنوا انـداخت

علی علی به لبـش بود و یک تنه تنها            چهار تک یـل سـردار شام را انداخت

ولی پس از لحظاتی دگر ورق برگشت            نگاهی از حسد آن قوم بی‌حیا انداخت

به یک اشاره رسیدند و دوره‌اش کردند            یکی به سوی تنش نیزه بی‌هوا انداخت

نفـس میان دو پهلـوی او به تـنگ آمد            به چشم تر نظری سوی خیمه‌ها انداخت

گرفت تا که ز خون جگر وضو سر داد

و با دهـان شکسته عـمو عمو سر داد

میـان دشت گـل نجـمـه بود پـرپـر شد            ز بـوی یـاس تنـش کـربلا معـطـر شد

عـبــا نـبـود بـه داد دل عــمــو بـرسـد            دوباره چشم حسین از مصیبتی تر شد

نبود صحـبتی از جسم پـاره پاره ولی            گمان کنم ز درون یک علی اکـبر شد

کـبـود شد هـمۀ پـیکـرش سپـس سبب            گریز دیگر من سوی روضۀ«در» شد

چه سیـنه‌ها نشکـستـند در طـی تاریخ            چه ظلم‌ها که به این خاندان مکرر شد

به نیـزه رفت سرش در کـنار عـبدالله            دو سایۀ سر از آخر نصیب مـادر شد

چه بر سر حـسن بن الحسن مگـر آمد

صــدای نـالـۀ زهــرا بــلـنــد تـر آمــد

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل تحریفی بودن داستان جعلی ارزق شامی حذف شد؛ این قصه برای اولین بار در قرن دهم در کتاب روضة الشهدا بدون هیچ سندی جعل شده است.

شکار بعدی آن شیـربیـشه، ازرق بود            سر و تن و سپرش را جدا جدا انداخت

بیت زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر حذف شد، موضوع زیر سم اسب ماندن بدن حضرت قاسم اشتباه برداشت از روایت تاریخی است؛ زیرا همانگونه که آیت الله شعرانی در ترجمه نفس المهموم، آیت الله‌ اشراقی در اربعین الحسینیه و محققین مقتل جامع تأکید می‌کنند کسانی همچون علاّمه مجلسی که نوشته‌اند بدن حضرت قاسم پایمال سُم اسب شد، درترجمه تاریخ الامم والملوک ( تاریخ طبری ) اشتباه کرده‌اند زیرا ضمیر ذکر شده در تاریخ الامم و الملوک به عَمْرُو بْنِ سَعْدِ اَزْدِي برمی‌گردد نه حضرت قاسم؛ زیرا در ادامۀ همین گزارش نوشته شده است اسبها بدن او را پایمال کردند تا مُرد؛ هنگامی که گردوغبار فرو نشست دیدند امام حسین علیه السلام بالای سر قاسم نشسته و قاسم پاهای خود را به زمین می‌کشد. این جمله نشانگر زنده بودن حضرت قاسم است در صورتیکه متن روایت کسی که بدنش پایمال سُم اسبها شد در همان لحظه مُرده است. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.ضمناً بدن انسان لاستیک نیست که بر فرض محال زیر سم اسب ماندن کشیده و بزرگ شود، اینگونه تخیلات جدای از اینکه عقلانی نیست در شأن اهل بیت هم نیست و جداً باید از آن پرهیز نمود.

چه شد در آن وسط معـرکه نفهـمیـدند            که سم اسب ردی بر دهان چرا انداخت

کسی که پاش به بند رکـاب هم نرسید            بمیـرم...آه...قـدش با عـمـو برابر شد

زبانحال سیدالشهدا با حضرت قاسم علیهم السلام

شاعر : رضا قاسمی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : ترکیب بند

حسن جوان شده یا اینکه مرتضی آمد؟            و یا که ماه، به صحـرای نـیـنـوا آمد؟

تو قاسم بن حسن یا که نه؛ یَلِ جَـمَلی؟            که از وقـار قَـدَت بوی مـجـتـبـی آمـد


زره نـیـاز نـداری، تـو وارث حـسـنـی            که هـیـبت تو به چـشـمـانـم آشـنـا آمـد

«وان یکـاد بخوانید و بر فـراز کنید»            که پهـلـوان حـسن ... شیر کـربـلا آمد

نگو که یک نفر آمد به رزمگاه حسین            بـرای یــاری مـن لـشـکـر خــدا آمــد

مریض هجر حسن بوده‌ام خدا را شکر            تـو آمـدی و بـه هـمـراه تـو شـفـا آمـد

به قـامت تو بگـویـم هـزارها تکـبـیـر

کمی درنگ بکن تا ببـیـنمت دلِ سیـر

رجز بخوان که رجزهایت افتخار من است            بگو که "اِبن حسن" بودنم شعار من است

برادرم حسن انگـار، در کـنارم هست            و با غرور، بگوید که یادگار من است!

از آن طرف پـدرم آمـده به بـدرقـه‌ات            و داد می‌زند این تیغ ذوالفقار من است

صدای مـادرم آمد... ادب کـنـید، هـمه            به ناله گفت که این مرد، از تبار من است

تـمام اهـل حـرم آمـدنـد، پـشت سـرت            صدای عمه‌ات آمد که این قرار من است

ولی نگاه تو می‌گـفت، می‌روم مـیدان            که جام سرخ شهادت در انتظار من است

تو رفتی و همۀ دلخـوشی ما هم رفت

تـمام دار و نـدارم به رزمگـاهم رفت

کمی گذشت و شنیدم صدای حنجر تو            و مثـل "بـاز" رسیـدم کـنار پـیکـر تو

میان دشت، صدای شکستـنت پیـچـیـد            میـان خـیـمـۀ زنهـا شکـست مـادر تو

تـمام لشکر دشمن به کشتنت مشغـول            میـان دست کـسی بود، کـاکُـل سـر تو

تو دانه دانه شدی و به دشت، پخش شدی            و خاک، ساخته تسبیحی از سراسر تو

همینکه حُرمتِ محرابِ ابروی تو شکست            نشست یک نفر اینجا به روی منبر تو

تو دست و پا زدی و دست و پام لرزیدند            عـموی پـیر، زمیـن گـیر شد برابر تو

کـنار پهلـوی تو کـوچۀ غـمـم پیداست

چقدر روضۀ تو مثل مادرم زهراست

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به جهت انتقال بهتر معنای شعر و حفظ بیشتر شأن اهل بیت تغییر داده شد

زره نـیـاز نـداری، تـو بـچـۀ حـسـنـی            که هـیـبت تو به چـشـمـانـم آشـنـا آمـد

زبانحال سیدالشهدا با حضرت قاسم علیهم السلام

شاعر : محمدحسن بیات لو نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

تو که اینگونه روی خاک ز هم واشده‌ای            وای بر من که دچار غم عظما شده‌ای

دیشب از طعم خوش مرگ و عسل میگفتی            ظهرامروز در این معرکه معنا شده‌ای


بی‌زره رفتی و از هرطرفی سنگ زدند            که چنین سرخ ترین لالۀ صحرا شده‌ای

هرکسی از تن صد پارۀ تو سهمی برد            در کـریـمی خـودت وارث بابا شده‌ای

: امتیاز
نقد و بررسی

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن حذف شد، زیرا همانگونه که آیت الله شعرانی در ترجمه نفس المهموم، آیت الله‌اشراقی در اربعین الحسینیه و محققین مقتل جامع  تأکید کرده اند موضوع زیر سم اسب ماندن بدن حضرت قاسم اشتباه برداشت از روایت تاریخی است؛ ضمن اینکه خرد شدن و نشدن سینه ربطی به نوۀ حضرت زهرا بودن ندارد و استعارۀ غلطی است. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کنید و یا در همین جا کلیک کنید. ضمناً بدن انسان لاستیک نیست که بر فرض محال زیر سم اسب ماندن کشیده و بزرگ شود، اینگونه تخیلات جدای از اینکه عقلانی نیست در شأن اهل بیت هم نیست و جداً باید از آن پرهیز نمود.

سمّ مرکب همه جای بدنت را له کرد           بی‌سبب نیست اگر درهم شن‌ها شده‌ای

استخـوان قـفـس سیـنۀ تو خـرد شده            تازه حالا نوۀ حضرت زهرا شده‌ای

بردنت تا دم خیمه چقدر سخت شده            باورم نیست چرا هم قـدّ سقـا شده‌ای

زبانحال سیدالشهدا با حضرت قاسم علیهم السلام

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : غزل

ماه در خـون شناورم، قـاسم            سیـزده سـالـه یـاورم، قـاسـم

من تو را بوده‌ام به جای پدر            تـو بـه جـای بـرادرم، قـاسـم


زخـم‌های تن تو کـشـت مـرا            تـازه شد داغ اکـبـرم، قـاسـم

سخت بود آنکه در وداع حرم            تشنه لب رفتی از برم، قاسم

سخت تر اینکه با لـب تـشنه            جـان سـپـردی برابرم، قاسم

گر سـراغ تو را ز من گیرد            چه بگویم به خواهـرم، قاسم

تن پـاک تـو را خـودم تـنـهـا            به سوی خـیمه می‌برم، قاسم

تن به خاک و سر تو همسفر است            در ره شـام بـا سـرم، قــاسـم

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت قاسم علیه السلام

شاعر : سید پوریا هاشمی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

گر مهـیـا می‌شوند امروز حـیدر زاده‌ها           دم به دم جان میدهند از ترس خیبر زاده‌ها
ابـتـران مـاتـنـد از رزم پـیـمـبـر زاده‌ها           عـالمی دارند عـمـوها با بـرادر زاده‌هـا


شیـر غـران بنی‌هـاشم به میـدان می‌زند
یا امـام مجـتـبی! قـاسم به میـدان می‌زند

وقت رزمش لـرزشی در آسمان انداخته           هـیـبت او لشگـری را از زبـان انداخـته
هفت ضربه هفت سر از کوفیان انداخته           روی تن‌ها یک به یک خط و نشان انداخته

میـمنه تا میسره آمد حسن تکـبـیر گـفت
نعره ان تنکرونی زد! حسن تکبیر گفت

لا فـتی الا عـلی! آمد مثـل را زنـده کرد           حال و احوال حسن بین جمل را زنده کرد
آنقدر شمشیر زد خیر العمل را زنده کرد           پیش چشمان همه روح اجل را زنده کرد

هرکسی آمد به جنگش بی‌مدارا زد زمین
قاسطین و ناکثین و مارقین را زد زمین

دوره‌اش کـردنـد دوران بــلا آغــاز شـد           دیگر از هر سمت کار سـنگها آغاز شد
انتـقام از قـاسـم بن الـمجـتـبی آغـاز شد           مـادرش در خـیـمـه‌ها افـتاد تا آغـاز شد

بی‌زره بودن بلایی بر سرش آورده است
یک نفر با نیزه از مرکب بلندش کرده است

زیر پا افتاده حفظ احترامش مشکل است           با لب پاره شده عرض سلامش مشکل است

گر عسل مخلوط با خون شد قوامش مشکل است           پیکر پاشیده بردن تا خیامش مشکل است

پیکـر او را عـموی بی‌عـصایش میـبـرد
سینه بر سینه به سمت خیمه‌هایش میبرد

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر حذف شد، موضوع زیر سم اسب ماندن بدن حضرت قاسم اشتباه برداشت از روایت تاریخی است؛ زیرا همانگونه که آیت الله شعرانی در ترجمه نفس المهموم، آیت الله‌ اشراقی در اربعین الحسینیه و محققین مقتل جامع تأکید می‌کنند کسانی همچون علاّمه مجلسی که نوشته‌اند بدن حضرت قاسم پایمال سُم اسب شد، درترجمه تاریخ الامم والملوک ( تاریخ طبری ) اشتباه کرده‌اند زیرا ضمیر ذکر شده در تاریخ الامم و الملوک به عَمْرُو بْنِ سَعْدِ اَزْدِي برمی‌گردد نه حضرت قاسم؛ زیرا در ادامۀ همین گزارش نوشته شده است اسبها بدن او را پایمال کردند تا مُرد؛ هنگامی که گردوغبار فرو نشست دیدند امام حسین علیه السلام بالای سر قاسم نشسته و قاسم پاهای خود را به زمین می‌کشد. این جمله نشانگر زنده بودن حضرت قاسم است در صورتیکه متن روایت کسی که بدنش پایمال سُم اسبها شد در همان لحظه مُرده است. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.

بر زمین افتاده هر اسبی زرویش رد شده           استخـوان‌هایش اسیر عـده‌ای مـرتد شده
آه بـا پهـلوی قـاسـم یک قـبـیـلـه بـد شده           قـد کشیده قـد کشیـده قـد کشیـده مـد شده

سینه‌اش مثل ضریح است و دخیلش نیزه‌هاست
هرکجای پیکرش را که ببینی چای پاست